Przykłady recept – roztwory olejowe
4. Rp.
Acidi salicylici 2,0
Rapae olei ad 100,0
M. f. sol.
D.S. zewnętrznie
5. Rp.
Acidi salicylici 10,0
Ricini olei ad 100,0
M. f. sol.
D.S. zewnętrznie
Ze względu na odmienną rozpuszczalność kwasu salicylowego w różnych olejach, sporządzanie jego roztworów olejowych wymaga większej uwagi. W przypadku recepty 4, gdzie zapisanym rozpuszczalnikiem jest olej rzepakowy, w którym kwas rozpuszcza się w sposób ograniczony (1:70-80), należy jego część zastąpić olejem rycynowym (rozpuszczalność 1:10, więc należy użyć 20 g oleju na 2 g kwasu) i w nim rozpuścić kwas salicylowy, a następnie dodać pozostałą ilość oleju rzepakowego.
Przykłady recept – zawiesiny do użytku zewnętrznego
6. Rp.
Detreomycini
Acidi salicylici aa 1,0
Talci
Zinci oxydi
Glyceroli aa 5,0
3% Sol. Acidi borici 10,0
Ethanoli 40˚ ad 100,0
M. f. susp.
D.S. zewnętrznie na zmiany skórne
7. Rp.
Acidi salicylici 0,5
Detreomycini 0,75
Sulfuris ppt. 2,0
Camphorae 1,5
Talci
Zinci oxydi aa 3,5
Ethanoli 70˚ ad 50,0
M. f. susp.
D.S. zewnętrznie
W przypadku recept 6 i 7, które są przykładami zawiesin do użytku zewnętrznego, kwas salicylowy należy rozpuścić w odpowiedniej ilości etanolu, podobnie jak chloramfenikol i kamforę. Otrzymany roztwór należy połączyć z odważonymi i roztartymi w moździerzu składnikami stałymi (tlenek cynku, talk, siarka), a następnie dodać składniki płynne (glicerol, roztwór kwasu borowego, a w przypadku recepty 6 także wodę dla rozcieńczenia etanolu do odpowiedniego stężenia). Gotowy lek należy zaopatrzyć w etykietę „Zmieszać przed użyciem”.
Czytaj także: Dermatozy i pielęgnacja skóry głowy.
Przykłady recept – maści
8. Rp.
Acidi salicylici 2,0
Sulfuris ppt. 5,0
Zinci oxydi 10,0
Lekobaza ad 50,0
M. f. ung.
D.S. zewnętrznie
9. Rp.
Acidi salicylici
Resorcini aa 2,0
Lanolini anhydrici
Vaselini flavi aa ad 50,0
M. f. ung.
D.S. zewnętrznie
10. Rp.
Hydrocortisoni 0,5
Acidi salicylici 1,0
Ureae 10,0
Lanolini anhydrici
Vaselini albi
Aquae aa ad 100,0
M. f. ung.
D.S. zewnętrznie
Recepty 8 i 9 są przykładami maści typu zawiesin. Istotną kwestią przy ich sporządzaniu jest odpowiednie zmikronizowanie kwasu salicylowego, aby uzyskać jego jednolite rozproszenie w całej objętości maści. Następnie dodaje się pozostałe składniki sypkie i powstałą mieszaninę uciera z niewielką ilością podłoża, a finalnie dodaje się jego pozostałą ilość.
Recepta 10 jest przykładem maści wielofazowej, której wykonanie składa się z kilku etapów. Najpierw należy zmikronizować kwas salicylowy z odrobiną wazeliny, dodać hydrokortyzon i wymieszać z pozostałą ilością wazeliny. W osobnym moździerzu zaleca się połączyć wodny roztwór mocznika z lanoliną, a na koniec wymieszać zawartość obu naczyń.
Czytaj także: Peelingi – sposób na poprawę jakości skóry.
