Przykłady recept – proszki
11. Rp.
Acidi salicylici 0,5
Tritici amyli 1,0
Talci 10,0
M. f. pulv.
D.S. przysypka
12. Rp.
Acidi salicylici 5,0
Acidi borici
Sulfuris ppt. aa 10,0
Zinci oxydi ad 100,0
M. f. pulv.
D.S. zewnętrznie
Wykonanie powyższych recept na proszki niedzielone do użytku zewnętrznego opiera się na odpowiednim roztarciu substancji krystalicznych (kwasu salicylowego, kwasu borowego) do uzyskania cząstek wielkości 0,16 mm. Pozostałe składniki, które występują w postaci miałkiego proszku (siarka, skrobia, talk, tlenek cynku), należy dodawać porcjami w kolejności od najmniejszej ilości do największej. Przed dodaniem każdej porcji zaleca się oczyścić ściany moździerza i pistel kartą celuloidową.
Czytaj także: Proszki – nie tylko recepturowe oraz Repetytorium do specjalizacji. Proszki w recepturze.
Ważne informacje dla sporządzającego lek
- Kwas salicylowy jest substancją pylącą, która łatwo przedostaje się do dróg oddechowych.
- Zaleca się, aby farmaceuta wykonujący leki na jego bazie dla własnego bezpieczeństwa stosował maseczkę ochronną na nos i usta oraz okulary ochronne na oczy.
Podsumowanie
Znany od wieków kwas salicylowy znajduje dziś zastosowanie jedynie w leczeniu chorób skóry, ze względu na liczne działania niepożądane po podaniu doustnym. Mimo to stanowi składnik wielu preparatów wykonywanych w recepturze aptecznej. Warto znać jego właściwości, aby sporządzane na jego bazie leki wykazywały oczekiwane działanie lecznicze i były bezpieczne dla stosujących je pacjentów.
Piśmiennictwo:
- R. Jachowicz, Receptura apteczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010.
- L. Krówczyński, R. Jachowicz, Ćwiczenia z receptury, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2000.
- G. Grynkiewicz, J. Hennig, Związki naturalne w medycynie i farmacji. Kwas salicylowy i fenolokwasy, „Standardy Medyczne/Pediatria”, 2010, t. 7, s: 10-16.
- N. Tabassum Khan, Salicylic acid – an effective skin agent, „Journal of Medicine Reviews”, 2019, s: 269-271.
- A. Czarnota, Chemoeksfoliacja – substancje stosowane w peelingach medycznych oraz wskazania do ich stosowania, „Kosmetologia Estetyczna”, 2017, nr 2, s: 147-152.
