Dermatozy i pielęgnacja skóry głowy

Nie ma pięknych włosów bez zdrowej skóry głowy. O coraz większym zainteresowaniu i świadomości pacjentów świadczy rosnąca liczba gabinetów trychologicznych, a także coraz szerszy asortyment specjalistycznych produktów: leków dermatologicznych, dermokosmetyków i wyrobów medycznych.

REKLAMA

Oprócz odpowiedniego leczenia ważna jest pielęgnacja zmienionej chorobowo skóry głowy. Dermatozy mają z reguły charakter nawrotowy, dlatego pacjenci powinni zwrócić szczególną uwagę na produkty używane nie tylko w czasie występowania zmian, ale także w czasie remisji.

REKLAMA

Do najczęstszych dermatoz skóry głowy należą:

• łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS)
• łuszczyca
• atopowe zapalenie skóry (AZS)
• łupież
• grzybica

Czytaj więcej: Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną oraz Opieka nad pacjentem z łuszczycą.

Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS, dermatitis seborrhoica) – obraz choroby i leczenie

Ogniska występują w obrębie skóry zawierającej liczne gruczoły łojowe, a zatem przede wszystkim na owłosionej skórze głowy (także: za uszami, na skrzydełkach nosa, na brwiach, klatce piersiowej, plecach). Za rozwój zmian zapalnych odpowiadają saprofityczne lipofilne drożdżaki Malassezia furfur, aczkolwiek nie występuje wprost proporcjonalna zależność między ilością kolonii, a nasileniem zmian chorobowych. Zmiany mają charakter rumieniowy z żółtą przylegającą łuską, towarzyszy im świąd. M. furfur produkuje lipazy, które uwalniają wolne kwasy tłuszczowe (WKT) z trójglicerydów obecnych w łoju [1, 2]. W następstwie świądu dochodzi do nadżerek, przeczosów, a także do wypadania włosów [2].

Leczenie opiera się na stosowaniu preparatów przeciwzapalnych, przeciwgrzybiczych, przeciwświądowych i keratolitycznych. Działanie keratolityczne mają: kwas salicylowy, mocznik, związki siarki, kwas mlekowy, dziegcie, rezorcyna, tiosalicylan cynku. Stan zapalny niwelują glikokortykosteroidy (GKS), w mniejszym stopniu cyklopiroksolamina. Cytostatycznie (antyproliferacyjnie) działają ichtiol, dwusiarczek selenu, pirokton olaminy i dziegcie.

W terapii ŁZS stosuje się 2% ketokonazol, 1% cyklopiroksolaminę (najlepsze wyniki), siarczek selenu i miejscowe GKS (w postaci płynów, pianek i żeli). Mniejszą skuteczność przypisuje się szamponom z dziegciem i pirytionianem cynku [2, 3].

Czytaj więcej: Bariera hydrolipidowa skóry – podstawa pielęgnacji oraz Glikokortykosteroidy w recepturze aptecznej.