Związek nużeńca ze stanem skóry
Roztocza Demodex (Demodex folliculorum – nużeniec ludzki, Demodex brevis – nużeniec krótki) występują w torebkach włosowych oraz gruczołach łojowych u ludzi. Komórki naskórka oraz sebum stanowią dla nich pożywienie, wskutek czego może dojść do uszkodzenia bariery lipidowo-naskórkowej oraz penetracji śródskórnej.
U osób młodych gęstość występowania nużeńców na skórze jest stosunkowo niewielka, lecz wzrasta ona stopniowo wraz z wiekiem, osiągając maksimum w przedziale wiekowym pokrywającym się ze szczytem występowania trądziku różowatego, co wskazuje na istnienie zależności. Przeprowadzone badania sugerują, że średnia gęstość roztoczy jest wyższa w przypadku osób zmagających się z trądzikiem różowatym [4].
Czytaj także: Nużeniec – epidemiologia i leczenie.
Objawy trądziku różowatego
U pacjentów z trądzikiem różowatym może wystąpić rumień obejmujący centralną część twarzy, któremu mogą towarzyszyć zmiany grudkowo-krostkowe. Mogą pojawić się także zmiany przerostowe, objawy w obrębie oczu, a także rumień na twarzy o nieprzemijającym charakterze.
Częstość występowania zmian na skórze twarzy może różnić się między sobą u poszczególnych pacjentów, na co wpływa m.in. wiek pacjenta, charakter trądziku różowatego (postać bierna czy zaostrzona), a także czas choroby [2].
Czytaj także: Trądzik różowaty.
Klasyfikacja
W 2002 roku Międzynarodowe Towarzystwo Trądziku Różowatego (National Rosacea Society) wyróżniło 4 podtypy trądziku różowatego:
- Rumieniowo-teleangiektatyczny. Charakteryzuje się występowaniem nawracającego (trwającego do 10 minut) zaczerwienienia bądź utrwalonego rumienia w centralnej części twarzy (utrzymującego się przez 3 miesiące lub dłużej). Zaczerwienienie może również pojawić się na uszach, szyi oraz w obrębie górnej partii klatki piersiowej.
- Grudkowo-krostkowy. Cechuje się utrzymującym się zaczerwienieniem skóry wraz z towarzyszącymi grudkami o charakterze przejściowym.
- Przerostowy. Skóra staje się pogrubiona, z powodu nadmiaru tkanki może dojść do sytuacji powiększenia się nosa, gdyż nos jest miejscem najczęściej dotkniętym przez ten podtyp trądziku różowatego. Postać przerostowa częściej występuje u mężczyzn aniżeli u kobiet, w przeciwieństwie do pozostałych podtypów Rosacea.
- Oczny. U pacjenta występują objawy oczne jak np. suchość oka, pieczenie, łzawienie oczu, nawracający jęczmień, obrzęk powiek, nadwrażliwość na światło, dokuczliwe uczucie obecności ciała obcego w oku, niewyraźne widzenie [1,5,6].
W jaki sposób stawiana jest diagnoza?
Diagnoza zostaje przeprowadzona na podstawie oceny wizualnej oraz po prześledzeniu historii pacjenta i wykluczeniu innych potencjalnych przyczyn występowania rumienia lub zmian krostkowo-grudkowych, jak np. łojotokowe zapalenie skóry, trądzik pospolity, kontaktowe zapalenie skóry, uszkodzenie na skutek promieniowania świetlnego lub toczeń rumieniowaty [2].
Leczenie trądziku różowatego
Na proces leczenia trądziku różowatego składają się terapie miejscowe, doustne oraz odpowiedni styl życia, a także prawidłowa pielęgnacja cery. Niestety, nie da się całkowicie wyleczyć rosacea, jednak możliwe jest osiągnięcie znacznej poprawy w postaci złagodzenia objawów występujących na skórze twarzy. Proces leczenia ma charakter złożony i niezwykle istotne w tym przypadku jest indywidualne podejście do pacjenta, uwzględniające zarówno nasilenie zmian, jak i ich rodzaj. W walce z trądzikiem różowatym istotną rolę odgrywają także różne zabiegi kosmetyczne, terapie iniekcyjne oraz terapie świetlne i laserowe [3].
Czytaj także: Bariera hydrolipidowa skóry – podstawa pielęgnacji.