Działanie przeciwzapalne
Badania in vitro wykazały, że kwasy bosweliowe posiadają zdolność selektywnego hamowania aktywności 5-lipooksygenazy (5-LOX). Enzym ten odrywa kluczową rolę w przekształcaniu kwasu arachidonowego do kwasu 5-hydroksyeikozatetraenowego (5-HETE) i leukotrienu B4, które zalicza się do substancji prozapalnych. W efekcie ich działania dochodzi do skurczu i zwiększenia przepuszczalności naczyń krwionośnych, skurczu mięśni gładkich oskrzeli, chemotaksji i aktywacji leukocytów.
Zahamowanie aktywności 5-LOX i wynikające z niego działanie przeciwzapalne czyni z kadzidłowca narzędzie w terapii astmy, rozedmy płuc, artretyzmu, nowotworów, przewlekłych chorób zapalnych układu pokarmowego (np. choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia okrężnicy). Badania na szczurach wykazały, że jego potencjał przeciwzapalny jest porównywalny z ibuprofenem. Składnikiem, który w największym stopniu odpowiada za aktywność przeciwzapalną, jest kwas 3-acetylo-11-keto-β-bosweliowy (AKBA).
Działanie przeciwartretyczne
Wynika ono również z oddziaływania na lipooksygenazę i hamowania produkcji mediatorów stanu zapalnego. W tym przypadku ważnym efektem zahamowania jej aktywności jest ponadto zmniejszenie produkcji przeciwciał i przenikania leukocytów do płynu stawowego. Kwasy bosweliowe zmniejszają również aktywność ludzkiej elastazy leukocytarnej (HLE), co wydaje się obiecujące w przypadku schorzeń autoimmunologicznych, jak reumatoidalne zapalenie stawów.
Warto zaznaczyć, że chętnie stosowane w chorobach reumatycznych niesteroidowe leki przeciwzapalne pogarszają kondycję stawów. Jest to wynikiem degradacji glikozaminoglikanów (GAG), m. in. chondroityny i kwasu hialuronowego. Eksperymenty in vitro wskazują jednoznacznie, że stosowanie kwasów bosweliowych jest pozbawione takiego działania, co pomaga utrzymać chrząstki stawowe w dobrym stanie.
Działanie antyoksydacyjne
Ciekawe badanie przeprowadzone w Egipcie daje nadzieję na skuteczne zastosowanie wyciągu z kadzidłowca w leczeniu schorzeń neurodegeneracyjnych. Grupie szczurów podawano chlorek glinu, co wywołało u nich chorobę Alzheimera (jony gliny przyczyniają się do zwiększenia ilości wolnych rodników w mózgu oraz do powstawania złogów amyloidu). Po zastosowaniu kwasów bosweliowych zwierzęta odzyskiwały funkcje poznawcze, a w obrazie histopatologicznym mózgu zauważono zanik złogów amyloidowych. To potwierdza właściwości przeciwutleniające składników wyciągu z kadzidłowca.
Podobne eksperymenty przeprowadzono w odniesieniu do choroby Parkinsona i stwardnienia rozsianego. Zauważono, że kwasy bosweliowe powodują zwiększenie stężenia acetylocholiny w mózgu oraz wspomagają wzrost i rozgałęzianie neuronów.
Działanie przeciwnowotworowe
Badania przeprowadzone z udziałem kwasów bosweliowych potwierdzają ich aktywność antyproliferacyjną i pro-apoptotyczną w stosunku do komórek nowotworowych raka okrężnicy i białaczki. Wykazano także działanie przeciwnowotworowe monoterpenów i seskwiterpenów zawartych we frakcji olejowej wyciągu z kadzidłowca przeciwko komórkom raka wątroby.
Inne dobroczynne właściwości
- hipoglikemizujące
- hipolipidemiczne
- hepatoprotekcyjne
- przeciwgrzybicze
- przeciwbiegunkowe
- znieczulające
- rozluźniające mięśnie.
Czytaj także: Tradycyjne ziołolecznictwo jako narzędzie dla współczesnego lekarza.