Immunoglobulina hiperimmunizowana
Oczyszczanie osocza i selekcjonowanie najaktywniejszych przeciwciał daje immunoglobulinę hiperimmunizowaną. Można oczekiwać, że będzie ona skuteczniejsza, a podanie leku nie jest ograniczone objętością produktu. Przeciwciała ulegają rozcieńczeniu w krwioobiegu pacjenta, a osocze podawane jest w ilości około 200 ml jednorazowo. Immunoglobulina hiperimmunizowana może być podana częściej, co daje ostatecznie większe miano przeciwciał.
Przeciwciała momonklonalne – bamlanivimab i etesevimab
Kolejną postacią leku opartego na immunoglobulinach są przeciwciała monoklonalne. Nasz organizm wytwarza dużą ilość różnych immunoglubulin i osocze stanowi mieszaninę poliklonalną. Selekcjonując przeciwciała możliwe jest zmapowanie struktury tych najaktywniejszych i ich produkcja. Tak powstają przeciwciała monoklonalne tj. bamlanivimab czy etesevimab. W badaniu BLAZE-1 połączenie obu tych przeciwciał zastosowanych wcześnie po rozpoznaniu COVID-19 u osób z grup ryzyka, znacznie zmniejszyło liczbę hospitalizacji, a ryzyko śmierci o około 70%. Czytaj więcej: Przeciwciało monoklonalne zatwierdzone przez FDA w procedurze EUA do terapii COVID-19.
Wiele firm koncentruje się na badaniu i wdrażaniu przeciwciał monoklonalnych. Między innymi Regeneron, którego koktajl dwu przeciwciał REGN-COV-2 w badaniu klinicznym NCT04425629 zmniejszył znacząco wiremię we wczesnej fazie choroby. Z kolei południowokoreański Celltrion koncentruje się na badaniach swojego przeciwciała CT-P59 w profilaktyce poekspozycyjnej. Ograniczeniem dla stosowania przeciwciał monoklonalnych jest ich wysoka cena i ryzyko, że kolejny wariant wirusowy może unikać ich działania neutralizującego. Produkty te zawierają od jednego do trzech przeciwciał kiedy nasz organizm wytwarza ich dużą ilość zarówno po szczepieniu jak i przechorowaniu.
Autoprzeciwciała – realne zagrożenie?
Wysokie miana przeciwciał występują u rekonwalescentów po przebyciu ciężkiej postaci COVID-19. Trzeba jednak pamiętać, że taka forma przechorowania skutkuje największą procentowo ilością przypadków powstawania w organizmie chorego autoimmunoglobulin. Do chwili obecnej stwierdzono, że mogą pojawić się przeciwciała skierowane przeciw interferonowi I, limfocytom B, komórkom śródbłonka, fosfolipidom oraz białkom strukturalnym serca i mózgu.
Z jednej strony przynosi to ograniczenia w stosowaniu osocza, a z drugiej pokazuje, że tylko poznanie patofizjologii COVID-19 pozwoli nam na skuteczne leczenie tej choroby. Długotrwałe skutki zachorowania, tak zwany long-COVID wynikają też przecież z aktywności autoprzeciwciał.
Podsumowanie
Immunologia choroby COVID-19 kryje jeszcze wiele tajemnic. Jedną z nich jest zauważalna tendencja wzbudzania autoagresji w organizmie człowieka. Bez względu na fakt, czy tendencja ta jest wynikiem działania samego wirusa czy procesu hiperzapalnego, niewątpliwie jest to zakażenie niebezpieczne w skutkach i najlepszym co możemy zrobić, to chronić się przed nim.
[expand title=”Źródła: kliknij, aby rozwinąć„]
- https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fimmu.2020.01949/full
- https://academic.oup.com/glycob/advance-article/doi/10.1093/glycob/cwaa102/5970509
- https://www.cell.com/immunity/pdf/S1074-7613(20)30447-7.pdf
- https://www.cell.com/cell/pdf/S0092-8674(20)31234-4.pdf
- https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2034545
- https://www.cell.com/cell/fulltext/S0092-8674(20)31685-8?utm_campaign=Coronavirus%202020&utm_content=149659802&utm_medium=social&utm_source=twitter&hss_channel=tw-18477428
- https://www.nature.com/articles/s41586-020-03041-6
- https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2020.12.29.424708v1
- https://www.researchsquare.com/article/rs-132821/v1
- https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.01.03.21249162v1
- https://www.news-medical.net/news/20210106/Study-shows-durable-specific-humoral-immunity-against-SARS-CoV-2-after-mild-or-asymptomatic-infection.aspx
- https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.01.05.21249240v1
- https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2033700?query=featured_ho
- https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2021.01.06.425392v1.full.pdf
- https://science.sciencemag.org/content/early/2021/01/06/science.abf4063
- https://www.cell.com/cell/fulltext/S0092-8674(21)00007-6?rss=yes
- https://www.nature.com/articles/s41591-020-01202-8
- https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2021.01.14.426475v1
- https://www.nature.com/articles/s41586-021-03207-w
- https://www.nature.com/articles/d41586-021-00149-1
- https://academic.oup.com/glycob/advance-article/doi/10.1093/glycob/cwaa102/5970509
- https://science.sciencemag.org/content/early/2020/12/22/science.abc8378
- https://www.nature.com/articles/d41586-021-00121-z?utm_source=twt_nnc&utm_medium=social&utm_campaign=naturenews
[/expand]