Leczenie flucytozyną jest przeciwwskazane u pacjentów ze stwierdzonym całkowitym niedoborem dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD) ze względu na ryzyko toksyczności zagrażającej życiu. Pacjenci z częściowym niedoborem tego enzymu są również narażeni.
Flucytozyna to lek przeciwgrzybiczy wskazany w leczeniu ogólnoustrojowych zakażeń wywołanych przez drożdżaki. Flucytozyna jest prekursorem 5-fluorouracylu. Całkowity niedobór DPD jest rzadki. W populacji kaukaskiej jest to jedynie 0,01-0,5% populacji. Jednak już częściowy niedobór może dotyczyć od 3 do 8% tej grupy pacjentów.
Ostra toksyczność po leku może manifestować się zapaleniem jamy ustnej, zapaleniem błony śluzowej, biegunką, neutropenią czy neurotoksycznością.
Oznaczenie aktywności dehydrogenazy dihydropirymidynowej można rozważyć w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej toksyczności leku. Jeśli takie działanie wystąpi – należy natomiast rozważyć przerwanie leczenia.
Jednocześnie zgodnie z komunikatem URPL Oznaczenie niedoboru DPD przed rozpoczęciem leczenia nie jest jednak wymagane, gdyż mogłoby to spowodować opóźnienie leczenia przeciwgrzybiczego.