Sporządzanie leków recepturowych z sildenafilem

Dolnośląska Izba Aptekarska publikuje stanowisko prof. dr hab. n. farm. M. Sznitowskiej i dr n. farm. Moniki Gajewskiej w postaci opracowania, dotyczące sporządzania w recepturze preparatów z sildenafilem.

Jak czytamy w opracowaniu: Początkowo w lecznictwie leki recepturowe z sildenafilem sporządzano z tabletek zawierających jego sól – cytrynian sildenafilu. Było to problematyczne, chociażby z uwagi na obecność otoczki tabletki (konieczność odsiewania). Dawka podana na opakowaniu tabletek informuje o zawartości substancji czynnej w postaci zasady, zaś w tabletce zawarta jest jej sól. Przykładowo preparat Sildenafil Apotex 100 mg (lub Viagra 100 mg) zawiera 140,48 mg cytrynianu sildenafilu, co odpowiada 100 mg sildenafilu. Wprowadzony niedawno do receptury nowy surowiec to sildenafil w postaci cytrynianu Sildenafili citras (Sildenafilu cytrynian).

Lekarz zapisuje receptę, np. na 12 globulek ze składnikiem Sildenafil 25 mg, zaś farmaceuta, chcąc sporządzić zapisany lek przy użyciu surowca farmaceutycznego, musi uwzględnić intencję lekarza, który najprawdopodobniej kierował się dawką tabletek i nie wie, że jest ona podana po dokonaniu przeliczeń na substancję zasadę, a farmaceuta będzie używał surowca w postaci soli, co doprowadzi do wykonania leku recepturowego z inną dawką substancji. Dlatego w przypadku leków z tym składnikiem konieczne jest dokonanie przeliczenia dawki przepisanej substancji na jej sól. Substancja ta posiada monografię w Farmakopei Polskiej XI Sildenafili Citras (Syldenafilu cytrynian, m.cz. 667). Należy odważyć 421,44 mg cytrynianu syldenafilu , co odpowiada 300 mg syldenafilu (m.cz. 474,58).

Opracowanie zawiera także przykłady recept i obliczeń oraz piśmiennictwo. Autorki opracowania wyraziły także refleksję, iż farmaceuci mogą stanowić istotne ogniwo w tworzeniu prawidłowych składów recepturowych w dobie powszechnego wykorzystania recepty elektronicznej: (…) przechodząc ze świata papierowego do świata cyfrowego będziemy chcieli aby wszystko było wpisane dokładnie, bowiem nawet czasem brak jednego znaku interpunkcyjnego w świecie cyfrowym budzi wątpliwości i uniemożliwia dalsze postępowanie. Tak więc farmaceuci powinni uczestniczyć w prawidłowym zdigitalizowaniu składów leków recepturowych, aby uniknąć niejednoznacznych sposobów ich zapisu na recepcie.