Lantidra (donislecel) to pierwsza allogeniczną (od dawcy) terapia komórkami wysp trzustkowych, przygotowana z komórek trzustki zmarłego dawcy do leczenia cukrzycy typu 1. W badaniu lek umożliwił większości chorych na uniezależnienie się do przyjmowania insuliny przez co najmniej rok.
FDA zatwierdziła donislecel dla dorosłych pacjentów, którzy doświadczają nawracających epizodów ciężkich spadków poziomu glukozy we krwi pomimo intensywnego leczenia cukrzycy i edukacji. Ciężka hipoglikemia jest stanem bardzo niebezpiecznym. Szczególnie zagrożeni są pacjenci, którzy nie są w stanie rozpoznać na czas objawów hipoglikemii.
Bezpieczeństwo i skuteczność leku oceniano w dwóch nierandomizowanych, jednoramiennych badaniach, w których łącznie 30 uczestników z cukrzycą typu 1 i nieświadomością hipoglikemii otrzymało od jednego do trzech wlewów Lantidry. Ogółem 21 uczestników nie potrzebowało przyjmowania insuliny przez rok lub dłużej po przeszczepie – z czego dla 11 uczestników był to czas od roku do pięciu lat, a 10 uczestników nie potrzebowało insuliny przez ponad pięć lat. Pięciu uczestników nie osiągnęło żadnego dnia pełnej niezależności od insuliny.
Wytwarzanie oczyszczonych wysp trzustkowych z organu kwalifikującego się dawcy jest złożonym i wieloetapowym procesem. Lantidra (donislecel) podawana jest w formie pojedynczego wlewu do żyły wrotnej wątroby. W zależności od odpowiedzi pacjenta na dawkę początkową można wykonać dodatkowy wlew leku. Zawarte w niej komórki trzustki mogą u niektórych pacjentów z cukrzycą wydzielać ilość insuliny wystarczającą do tego, aby nie było już konieczne jej podawanie z zewnątrz. Terapii towarzyszy premedykacja przed przeszczepem, a po nim – podawanie leków immunosupresyjnych, które mają ochronić przeszczepione komórki wysp trzustkowych przed utratą swoich funkcji.
