Każdego roku PGEU przeprowadza ankietę wśród swoich członków, aby ocenić wpływ niedoborów leków w Europie z perspektywy farmaceutów. Wyniki badania PGEU dotyczącego niedoborów leków w 2019 r. obejmują odpowiedzi z 24 krajów europejskich.
Główne wnioski z ankiety są następujące:
- We wszystkich krajach odczuwalne były niedobory leków w aptekach w ciągu ostatnich 12 miesięcy, a zdecydowana większość (87%) respondentów wskazała, że sytuacja pogorszyła się w porównaniu do 2018 r.
- Braki dotyczyły wszystkich grup leków.
- W większości krajów (67%) w momencie wypełniania ankiety ponad 200 leków znajdowało się na „liście braków”.
- Wszystkie kraje, które odpowiedziały, wskazały, że ich zdaniem niedobory leków powodują zaniepokojenie i niedogodności dla pacjentów. Przerwanie leczenia (75% krajów), wzrost dopłaty w wyniku zmiany na droższe lub nierefundowane alternatyw (58%), nieoptymalne leczenie lub gorsza skuteczność (42%) są również postrzegane jako negatywne konsekwencje niedoborów leków dla pacjentów.
- Uważa się, że niedobory leków wpływają na działalność aptek otwartych w większości krajów ze względu na zmniejszenie zaufania pacjentów (92% krajów), straty finansowe z powodu czasu zainwestowanego w przeciwdziałanie niedoborom (82%) i zmniejszenie zadowolenia personelu (79%).
- W krajach europejskich istnieją znaczne różnice pod względem rozwiązań prawnych, z których farmaceuci mogą skorzystać w przypadku niedoborów. Substytucja generyczna (79% krajów), pozyskiwanie tego samego leku z alternatywnych dopuszczonych źródeł (takich jak inne apteki) (63%) i importowanie leku z kraju, w którym jest on dostępny (46%), to możliwości, które istnieją w większości krajów.
- Czas, jaki pracownicy apteki spędzają na radzeniu sobie z niedoborami leków, wzrósł średnio z 5,6 godziny tygodniowo (2018) do 6,6 godzin tygodniowo.
- 25% krajów odpowiadających wskazało, że wciąż nie ma systemu zgłaszania niedoborów, z którego mogliby korzystać farmaceuci w ich kraju, pomimo, że farmaceuci często mają wiedzę lub przewidują trudności z zaopatrzeniem, zanim przemysł lub hurtownicy uświadomią sobie, że istnieje lub będzie problemem.
- W większości krajów farmaceuci otrzymują informacje na temat niedoborów od hurtowników (71%), instytucji zajmujących się nadzorem nad obrotem lekami (67%) i organizacji zrzeszających farmaceutów (42%).
