Estry etylowe kwasów omega-3 a zwiększone ryzyko migotania przedsionków

Stosowanie estrów etylowych kwasów omega-3 może – w sposób zależny od dawki – zwiększać ryzyko migotania przedsionków u pacjentów kardiologicznych. Ukazał się w tej sprawie komunikat do fachowych pracowników ochrony zdrowia.

Analizy – przeglądy systematyczne oraz wyniki metaanaliz randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych – wykazały, że u pacjentów z rozpoznaną chorobą układu krążenia lub czynnikami ryzyka chorób układu krążenia, u których w terapii stosowano leki zawierające estry etylowe kwasów omega-3 rosło – w porównaniu do placebo – ryzyko migotania przedsionków. Ryzyko to było zależne od dawki, największe przy stosowaniu 4 gramów na dobę.

Druki informacyjne leków mają zostać zaktualizowane o migotanie przedsionków jako możliwe działanie niepożądane występujące „często”. W przypadku rozwinięcia się migotania przedsionków u chorego, rekomendowane jest odstawienie estrów etylowych kwasów omega-3 na stałe. Objawami, na które powinien zwrócić uwagę pacjent są między innymi zawroty głowy, duszności, uczucie osłabienia i kołatanie serca.

Estry etylowe kwasów omega 3 to połączenia wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z EPA i DHA. Można potraktować je jak proleki, ponieważ przyjęte doustnie podlegają procesowi deestryfikacji, uwalniając właściwe cząsteczki czynne – nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3. Wskazania do stosowania to obniżanie poziomu triglicerydów – w leczeniu zaburzeń lipidowych, gdy sama zmiana diety nie jest wystarczająca.