Zespół napięcia przedmiesiączkowego dotyczy kobiet w wieku reprodukcyjnym i jest zespołem cyklicznie nawracających, uciążliwych objawów poprzedzających pojawienie się miesiączki. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie etiologii, diagnostyki oraz możliwych sposobów złagodzenia występujących symptomów, jak również omówienie różnic pomiędzy zespołem napięcia przedmiesiączkowego a przedmiesiączkowym zaburzeniem dysforycznym.
Czym jest zespół napięcia przedmiesiączkowego?
Zespół napięcia przedmiesiączkowego (ang. premenstrual syndrome, PMS) definiuje się jako nawracające umiarkowane objawy psychiczne i fizyczne (somatyczne), występujące w fazie lutealnej cyklu miesiączkowego i ustępujące wraz z pojawieniem się krwawienia menstruacyjnego. Choć pojedyncze objawy charakterystyczne dla PMS doświadczane są przez większość kobiet, szacuje się, że z klinicznie stwierdzonym PMS zmaga się około 12-32% kobiet w wieku przedmenopauzalnym [3,9,14]. Najbardziej dotkliwe objawy dotyczą zazwyczaj kobiet w wieku 25-35 lat [9]. Charakterystyczne objawy PMS zostały przedstawione na Ryc. 1.

PMS a przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne
W przedmiesiączkowym zaburzeniu dysforycznym (ang. premenstrual dysphoric disorder, PMDD) występują objawy analogiczne do objawów PMS, jednak nasilenie ich jest znacznie wyższe. Szacuje się, że z PMDD zmaga się około 2-8% kobiet w wieku reprodukcyjnym. Pacjentki te doświadczają dużo bardziej intensywnych objawów psychicznych, co znacząco wpływa na ich funkcjonowanie w życiu społecznym, rodzinnym i zawodowym [2,3,9].