Przebarwienia postarzają bardziej niż zmarszczki. Zmarszczki łatwiej jest zniwelować wykorzystując zabiegi medycyny estetycznej. Terapia przebarwień jest natomiast trudna i długotrwała. Wykorzystuje zarówno zabiegi o różnym stopniu inwazyjności, jak i pielęgnację domową. Wymaga także bardzo dużej samodyscypliny od pacjenta.
Kluczem jest nie tylko używanie produktów wybielających, ale przede wszystkim prewencja, czyli stosowanie kremów z wysoką ochroną przeciwsłoneczną SPF 50+ przez cały rok, niezależnie od pogody.
Jakiego rodzaju wady pigmentacyjne mogą być zauważalne na skórze?
Do wad pigmentacji zaliczamy hipo- i hiperpigmentację. Do hipopigmentacji wrodzonej należy albinizm (częściowy lub całkowity brak enzymu kodującego tyrozynazę), a do nabytej – bielactwo (vitiligo), bielactwo polekowe lub starcze. Do przebarwień zaliczamy piegi, plamy soczewicowate, ostudę, przebarwienia pozapalne, posłoneczne oraz powstałe w wyniku reakcji fototoksycznych lub fotoalergicznych.
Hiperpigmentacje (hipermelanozy), czyli przebarwienia mają postać plam. Wyjątek stanowią przebarwienia pozapalne, będące wykwitami wtórnymi, tworzącymi się na podłożu blizn potrądzikowych lub urazów skóry. Mogą być umiejscowione na różnej głębokości, od tego też zależy terapia. Przebarwienia naskórkowe z reguły dobrze i szybko poddają się wybielaniu, gorzej mieszane, a najtrudniej – głęboko położone, skórne. W przypadku przebarwień skórnych barwnik przedostaje się w wyniku uszkodzenia błony podstawnej i jest zgromadzony w melanofagach warstwy brodawkowatej skóry właściwej.
Jak działają melanocyty?
Melanocyty, czyli komórki barwnikowe znajdują się w warstwie podstawnej naskórka i posiadają dendrytyczne wypustki, dzięki którym mogą zaopatrywać keratynocyty. Ilość melanocytów w stosunku do keratynocytów to 1:10, każdy melanocyt zaopatruje 30-40 keratynocytów, tworząc naskórkową jednostkę melaninową (EMU – epidermal melanin unit).
Melanocyty, w odróżnieniu od nieustannie odnawiających się keratynocytów, powstają do ok. 18 roku życia. Najliczniej występują w skórze twarzy i narządów płciowych. Poza tym ich liczba spada o 8-10% w każdej dekadzie życia. Zmniejsza się także elastyczność dendrytów, w skutek czego zaczynają się kurczyć, dlatego dostarczą barwnik nie do 30, a do 20, 15 czy 10 keratynocytów. Melanina jest magazynowana w ziarnistościach – melanosomach. Barwnik występuje w 2 formach: eumelaniny (pochodna indolochinonu) i feomelaniny (pochodna indolochinonu plus cysteina lub glutation)
Czytaj więcej: Substancje aktywne stosowane w preparatach kosmetycznych przeznaczonych do wybielania skóry