Lekarze i naukowcy coraz częściej mówią o tym, że rola układu pokarmowego nie ogranicza się jedynie do trawienia. Dr Emeran Mayer, wybitny uczony który od ponad 40 lat wnikliwie bada zależności łączące mózg i jelita, wykazuje w swojej książce zatytułowanej „Twój drugi mózg. Komunikacja umysł – jelita,” że nasz układ pokarmowy to największy pod względem powierzchni narząd zmysłu z milionami receptorów i zakończeń nerwowych. Czy zatem prawdziwe jest stwierdzenie, że jelita są naszym drugim mózgiem?
Jednocześnie przewód pokarmowy to środowisko życia ogromnej liczby mikroorganizmów, których aktywność wykracza o wiele dalej niż trawienie. Z przewodu pokarmowego wciąż płynie do naszego mózgu strumień różnorodnych sygnałów, które wpływają nasze zdrowie, stan psychiczny, a nawet zachowanie.
Jelita – drugi mózg
Świat medycyny i nauki już kilkadziesiąt lat temu przestał traktować jelita jedynie jako narząd służący transportowaniu i rozkładaniu pokarmu oraz wydalaniu resztek. Pojawiło się nawet sformułowanie „drugi mózg”, pochodzące od tytułu książki „The Second Brain” autorstwa Michaela Gershona, eksperta w dziedzinie neurogastroenterologii, kierownika Katedry Anatomii i Biologii Komórki w New York Presbyterian Hospital/Columbia University Medical Center.
Okazuje się bowiem, że jelita dysponują różnego rodzaju przekaźnikami, są wyjątkowo silnie unerwione i wyposażone w skomplikowane sieci neuronowe. A do tego dzięki swej olbrzymiej powierzchni pełnią rolę największego narządu zmysłowego w ludzkim organizmie. W celu zrozumienia znaczenie naszego drugiego mózgu, należy zastanowić się nad jego zadaniami. Jest to oczywiście „obsługa” skomplikowanego systemu mięśni i gruczołów, jakim jest układ pokarmowy, ale także monitoring tego, co się dzieje w tym układzie.
„Dla naszego organizmu wnętrze żołądka czy jelit to tak naprawdę świat zewnętrzny, pełen potencjalnie interesujących lub groźnych rzeczy” – wyjaśnia prof. Gershon. Dalej precyzuje jednak: „Drugi mózg nie pomaga w wielkich procesach myślowych… religia, filozofia i poezja są pozostawione mózgowi w głowie”.
