Choroby wirusowe wieku dziecięcego – trzydniówka oraz choroba dłoni, stóp i jamy ustnej

Jakie są drogi zarażenia trzydniówką?

Sposób transmisji herpeswirusa HHV-6 nie został dokładnie poznany, lecz przypuszcza się, że jest on przenoszony poprzez ślinę zarówno bezobjawowych osób dorosłych, jak i starszych dzieci. Proces transmisji wirusa u niemowląt przebiega w szybki sposób. Prawdopodobnie, aby doszło do transmisji HHV-6 wymagany jest bliski kontakt dwóch osób. Posiadanie starszego rodzeństwa również może zwiększać ryzyko nabycia ludzkiego herpeswirusa typu 6 przez niemowlęta, co wiąże się z większym narażeniem na kontakt ze śliną.

Wirus HHV-6 może być przenoszony nie tylko za pośrednictwem śliny, ale również kropelek płynów pochodzących z nosa lub gardła podczas takich czynności jak ziewanie, kichanie czy też w trakcie kaszlu [6,8].

Rumień nagły może wystąpić u dziecka bez względu na porę roku, natomiast wrodzone zakażenie HHV-6 występuje u około 1% noworodków [8,9].

Rumień nagły – czy tylko u dzieci?

Gorączka trzydniowa zazwyczaj kojarzona jest z dolegliwościami, które występują u małych dzieci, lecz należy pamiętać, że nie jest to regułą. Wirus HHV-6 oraz HHV-7 może także reaktywować się u osób dorosłych, do czego może dojść w przypadku stosowania leków immunosupresyjnych oraz spadku odporności [10].

Czytaj także: Z krztuśca się nie wyrasta – dorośli też powinni się regularnie szczepić

Drgawki gorączkowe oraz powikłania w przebiegu choroby szóstej

Większość dzieci przechodzi gorączkę trzydniową bez powikłań, wracając bezpiecznie do zdrowia. Niekiedy jednak może dojść do wystąpienia pewnych komplikacji, jak na przykład drgawki gorączkowe. W przypadku herpeswirusa HHV-7 również istnieje ryzyko wystąpienia napadów drgawkowych. W dalszym ciągu nie jest jasno sprecyzowane czy drgawki są następstwem inwazji HHV-6/7 względem ośrodkowego układu nerwowego, czy też są one wynikiem szybko narastającej gorączki na skutek infekcji wirusowej.

Stosunkowo rzadko się zdarza, aby pierwotne zakażenie ludzkim herpeswirusem typu 6 mogło spowodować bardziej poważne konsekwencje, takie jak encefalopatia, zapalenie mózgu czy też tzw. piorunujące zapalenie wątroby bądź zespół hemofagocytowy [3]. Niekiedy może dojść do wystąpienia objawów żołądkowo-jelitowych lub oddechowych.

Jak leczyć rumień nagły?

Rumień nagły zazwyczaj nie wymaga żadnego leczenia, gdyż objawy często charakteryzują się łagodnym przebiegiem i mogą ustąpić w sposób samoistny. Należy jednak pamiętać, aby zadbać o odpowiednie nawodnienie dziecka. W trakcie trwania trzydniówki można podać pacjentowi preparaty mające na celu złagodzenie objawów, co obejmuje leki o działaniu przeciwgorączkowym, jak na przykład ibuprofen. Warto przypomnieć, że kwas acetylosalicylowy jest u dzieci przeciwwskazany [10,11].

Czy można się uchronić przed wirusem HHV-6 oraz HHV-7?

Aktualnie nie są znane żadne konkretne środki zapobiegawcze względem HHV-6 oraz HHV-7. Warto mieć jednak na uwadze, że zachowanie higieny na odpowiednim poziomie może mieć wpływ na ochronę przed wspomnianymi wirusami [10].

Nie ma także dostępnej szczepionki zapobiegającej zakażeniu herpeswirusem HHV-6 oraz HHV-7. Potrzebne są dalsze badania pozwalające zbadać możliwości leczenia, a także ochrony przed tymi patogenami [10].

Czytaj także: Półpasiec – „druga odsłona” wirusa ospy wietrznej.