Czy indywidualizm w związku jest potrzebny?
W obecnej sytuacji kulturowo-społecznej, tak bardzo nastawionej na indywidualizm, partnerom trudno jest rezygnować ze swoich planów i wcześniejszych aktywności czy zobowiązań, jakie podjęli. Stąd każdy „ciągnie w swoją stronę” oczekując, że partner się dostosuje. Niestety to tak nie działa. W związku można pogodzić ze sobą niemal wszystko, pod warunkiem, że para będzie rozmawiać o swoich oczekiwaniach i szukać kompromisów.
Nie wróży dobrze relacja, w której jedna ze stron rezygnuje z siebie, swoich pasji czy marzeń dla partnera. Wcześniej czy później zemści się to na obojgu. Żaden z partnerów nie może oczekiwać, że ktoś porzuci dotychczasową pracę, hobby czy sposób ubierania się, by zadowolić drugą stronę. W związku jesteśmy atrakcyjni tylko wtedy, gdy jesteśmy autentyczni.
Zaangażowanie to świadoma decyzja, że każdy z partnerów będzie aktywnie wpływał na związek, żeby działo się w nim jak najlepiej dla wspólnego dobra. I to główny wyznacznik zaangażowania. Często tłumaczę parom, że każda decyzja w związku powinna być przemyślana pod kątem korzyści, jakie przyniesie związkowi w krótszej i dłuższej perspektywie. Bo rodzina to spółka z ogromną odpowiedzialnością.
Czy warto podjąć terapię dla par?
Często mimo szczerych chęci partnerom trudno jest się zrozumieć i odnaleźć fascynację, która ich wcześniej połączyła. Na tym tle zaczyna dochodzić do częstych kłótni, wycofywania się, poczucia samotności, niezrozumienia, braku wzajemnej lojalności czy zdrad. To w czasie największego kryzysu pary najczęściej szukają pomocy terapeuty.
Konsultacje małżeńskie to wspólna praca terapeuty oraz pary nad odbudowaniem bezpiecznej, głębokiej i satysfakcjonującej relacji. Główny nacisk kładziony jest na odkrycie, co jest bezpośrednią przyczyną kryzysu, jakie negatywne wzorce czy schematy nabyte podczas wcześniejszej drogi życiowej podtrzymują kryzys oraz wyposażenie partnerów w konkretne narzędzia służące im do rozwiązania zarówno tych zadawnionych, jak i bieżących problemów. Czytaj więcej: Krótki przewodnik po psychoterapii.
Jak wygląda terapia par?
Na pierwszym spotkaniu terapeuta par będzie chciał lepiej poznać trudności, jakich doświadczają partnerzy i zebrać jak najwięcej informacji, aby im pomóc. W związku z tym poza głównym problemem, z jakim para zgłasza się na terapię, specjalista będzie chciał dowiedzieć się więcej o dynamice panującej w relacji, o historii związku, historii rodzin z których pochodzą partnerzy, sytuacji życiowej pary, nałogów, stanu zdrowia, doświadczeń w relacjach przed związkiem, wcześniejszych doświadczeń seksualnych, podejmowanych wcześniej prób terapii indywidualnej czy par, a także oczekiwań względem terapii. Po 1-3 spotkaniach wyznaczane są wspólnie cele, nad którymi para będzie pracować.
Przeważnie spotkania terapeutyczne trwają około 90 minut, chociaż są terapeuci, którzy pracują w krótszym czasie (60-75 minut). Warto zwrócić na to uwagę podczas umawiania wizyty, ponieważ cena może być taka sama niezależnie od czasu trwania spotkania.
Czas trwania całej terapii jest różny dla poszczególnych par. Są pary którym wystarczają trzy spotkania, terapie innych trwają po kilka miesięcy. Wszystko zależy od trudności, z jakimi zmaga się para oraz od jej możliwości psychologicznych w zakresie rozwiązywania problemów. Warto mieć na uwadze, że nawet najlepszy terapeuta nie pomoże, jeśli para nie będzie chciała podejmować aktywności we własnym zakresie czy stosować się do zaleceń.
Kiedy udać się do terapeuty?
Ze swoich obserwacji widzę, że pary zgłaszają się do mnie, gdy konflikty są już mocno zaognione lub gdy któryś z partnerów chce odejść. Stąd zachęcam, aby uważniej przyglądać się swoim relacjom i szukać pomocy na wczesnym etapie kryzysu, gdy udzielenie pomocy będzie prostsze i będzie mogło być wykonane szybciej. Nie należy zwlekać do ostatniego, nierzadko dramatycznego w przebiegu i skutkach momentu. Szczególnie uczulam na to, by codziennie słuchać się nawzajem, być wyczulonym na opowieści o odczuwanych trudnościach, emocjach, samotności, poczuciu wyobcowania, nadmiarze obowiązków. Tylko będąc w związku razem, patrząc na niego przez pryzmat „my”, para będzie żyć ze sobą długo i szczęśliwie. Czego wszystkim serdecznie życzę.
Piśmiennictwo
- Anita Machaj, Przyczyny i konsekwencje niewierności kobiet w związkach heteroseksualnych, Przegląd Terapeutyczny 4/2008
- Zbigniew Izdebski „Zdrowie, relacje w związkach i życie seksualne Polek i Polaków w pandemii COVID-19 https://www.uw.edu.pl/zdrowie-relacje-w-zwiazkach-i-zycie-seksualne-polakow/