A – Przewód pokarmowy i metabolizm
A16/A16A – Pozostałe produkty działające na przewód pokarmowy i metabolizm; A16AX – Różne środki działające na przewód pokarmowy i metabolizm
Miglustat: Miglustat Gen.Orph to. 3. zarejestrowana marka miglustatu. Do sprzedaży wprowadzono lek oryginalny Zavesca (Actelion Registration). Nie pojawił się jeszcze na rynku Yargesa (JensonR+).
Miglustat Gen.Orph jest wskazany do stosowania doustnego w leczeniu łagodnej i umiarkowanej choroby Gauchera typu I u pacjentów dorosłych. Może być stosowany wyłącznie w leczeniu pacjentów, u których nie może być prowadzona enzymatyczna terapia zastępcza.
Choroba Gauchera typu I jest wrodzonym zaburzeniem metabolicznym, spowodowanym przez niemożność rozkładu glukozyloceramidu, co powoduje jego odkładanie się w lizosomach i wielonarządowe zmiany chorobowe. Miglustat jest inhibitorem syntazy glukozyloceramidu, enzymu odpowiedzialnego za pierwszy etap syntezy większości glikolipidów. In vitro syntaza glukozyloceramidu jest hamowana przez miglustat z IC50 wynoszącym 20-37 µM. Dodatkowo zostało wykazane eksperymentalnie in vitro działanie hamujące nielizosomalną glikozyloceramidazę. Działanie hamujące syntazę glukozyloceramidu jest podstawą terapii polegającej na redukcji substratów w chorobie Gauchera.
B – Krew i układ krwiotwórczy
B02 – Leki przeciwkrwotoczne; B02B – Witamina K i inne hemostatyki; B02BC – Hemostatyki do stosowania miejscowego
Fibrinogen+thrombin: VeraSeal (Grifols) to 3. zarejestrowana marka kleju tkankowego o podanym składzie, wskazanego w leczeniu wspomagającym u dorosłych pacjentów, gdy standardowe techniki chirurgiczne są niewystarczające: w celu poprawy hemostazy lub jako materiał uszczelniający szew w chirurgii naczyniowej. Wcześniej zarejestrowano preparaty Raplixa (Mallinckrodt) i Evicel (Omrix Biopharmaceuticals). Ostatnio skreślono z unijnego Rejestru macierz uszczelniającą Evarrest (Omrix Biopharmaceuticals).
Adhezja monomerów fibryny inicjuje ostatnią fazę fizjologicznej drogi krzepnięcia krwi. Przekształcanie fibrynogenu w fibrynę zachodzi w drodze rozszczepiania fibrynogenu na monomery fibryny i fibrynopeptydy. Monomery fibryny łączą się i tworzą skrzep fibrynowy. Czynnik XIIIa, powstający z czynnika XIII pod wpływem trombiny, wiąże fibrynę. Zarówno proces konwersji fibrynogenu, jak i sieciowania fibryny, wymaga udziału jonów wapnia. W trakcie procesu gojenia aktywność fibrynolityczna zwiększa się pod wpływem plazminy oraz rozpadu fibryny z utworzeniem produktów jej degradacji.
J – Leki przeciwzakaźne działające ogólnie
J05 – Leki przeciwwirusowe działające ogólnie; J05A – Bezpośrednio działające leki przeciwwirusowe; J05AE – Inhibitory proteazy
Ritonavir: Ritonavir Mylan to 4. zarejestrowana marka rytonawiru. Do sprzedaży wprowadzono lek oryginalny Norvir (AbbVie). Nie pojawiły się jeszcze na rynku: Ritonavir Accord (Accord Healthcare) i Ritonavir Sandoz.
Ostatnio skreślono z Rejestru Ritonavir Mylan z rejestracji polskiej (pozwolenie nr 21344).
Rytonawir w skojarzeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi jest wskazany w leczeniu pacjentów zakażonych HIV-1 (dorosłych i dzieci w wieku 2 lat i starszych).
Rytonawir jest peptydomimetycznym inhibitorem proteaz asparaginowych HIV-1 i HIV-2, aktywnym po podaniu doustnym. Hamowanie proteazy HIV przez rytonawir uniemożliwia oddziaływanie enzymu na prekursor poliproteinowy gag-pol, co prowadzi do wytwarzania cząsteczek HIV o niedojrzałej strukturze, niezdolnych do zapoczątkowania kolejnego cyklu zakażenia. Rytonawir ma wybiórcze powinowactwo do proteazy HIV i w nieznacznym tylko stopniu hamuje aktywność proteazy aspartylowej u człowieka. Rytonawir był pierwszym inhibitorem proteazy (zarejestrowany w 1996 r.), którego skuteczność udowodniono w badaniu z klinicznymi punktami końcowymi. Ze względu jednak na właściwości rytonawiru jako inhibitora metabolizmu, jego użycie jako środka nasilającego właściwości farmakokinetyczne innych inhibitorów proteazy jest głównym zastosowaniem rytonawiru w praktyce klinicznej. Nasilanie właściwości farmakokinetycznych przez rytonawir wynika z jego działania jako silnego inhibitora metabolizmu przebiegającego z udziałem izoenzymu CYP3A. Stopień nasilenia zależy od szlaku metabolicznego podawanego w skojarzeniu inhibitora proteazy oraz wpływu podawanego w skojarzeniu inhibitora proteazy na metabolizm rytonawiru. Maksymalne hamowanie metabolizmu podawanego w skojarzeniu inhibitora proteazy na ogół osiąga się podając rytonawir w dawce 100 mg na dobę do 200 mg dwa razy na dobę i zależy ono od podawanego w skojarzeniu inhibitora proteazy.
L – Leki przeciwnowotworowe i wpływające na układ odpornościowy
L01 – Leki przeciwnowotworowe; L01X – Inne leki przeciwnowotworowe;
L01XC – Przeciwciała monoklonalne
Trastuzumab: Ontruzant (Samsung Bioepis) to lek biopodobny, 2. zarejestrowana marka trastuzumabu. Do sprzedaży wprowadzono lek oryginalny Herceptin (Roche). Wskazaniami do stosowania są: rak piersi (rak piersi z przerzutami, wczesne stadium raka piersi) i rak żołądka z przerzutami.
Trastuzumab jest rekombinowanym humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym IgG1 wytwarzanym w zawiesinie kultur komórkowych jajnika chomika chińskiego i oczyszczanym w kilku etapach chromatografii, włączając specyficzną inaktywację wirusów i procedury usuwania. Trastuzumab łączy się wybiórczo z receptorem ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu typu 2 (receptor HER2, ang. human epidermal growth factor receptor 2). Nadekspresja receptora HER2 występuje w 20–30% przypadków pierwotnych nowotworów piersi. Badania dowodzą, że pacjenci z rakiem piersi, u których w guzach występuje nadekspresja receptora HER2, mają krótszy czas przeżycia bez objawów choroby w porównaniu z pacjentami z nowotworami bez nadekspresji receptora HER2. Zewnątrzkomórkowa domena receptora (ECD, p105) może złuszczać się do krwi i można ją oznaczać w próbkach surowicy krwi. Trastuzumab wiąże się z dużym powinowactwem i specyficznością z subdomeną IV związaną z błoną w regionie zewnątrzkomórkowej domeny receptora HER2. Związanie trastuzumabu z receptorem HER2 hamuje niezależne od ligandu przekazywanie sygnału przez HER2 i zapobiega proteolitycznemu rozszczepieniu zewnątrzkomórkowej domeny jako mechanizmowi aktywacji receptora HER2. W rezultacie trastuzumab hamuje proliferację ludzkich komórek guza, które wykazują nadekspresję receptora HER2, co wykazano zarówno w badaniach in vitro, jak i u zwierząt. Dodatkowo trastuzumab jest silnym mediatorem cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał (ADCC, ang. antibody-dependent cell-mediated cytotoxicity). W warunkach in vitro wykazano, że cytotoksyczność typu ADCC stymulowana trastuzumabem jest preferencyjnie wywierana na komórki guza wykazujące nadekspresję receptora HER2 w porównaniu z komórkami guza bez nadekspresji receptora HER2.
L01XD – Środki uwrażliwiające stosowane w leczeniu fotodynamicznym i radiacyjnym
Padeliporfin: Tookad (Steba Biotech) jest wskazany do stosowania w monoterapii u dorosłych pacjentów z wcześniej nieleczonym, jednostronnym gruczolakorakiem gruczołu krokowego z grupy małego ryzyka, których średnie dalsze trwanie życia wynosi ≥10 lat i u których stwierdza się: stopień zaawansowania klinicznego T1c lub T2a, wynik w skali Gleasona ≤6, na podstawie biopsji wykonanej techniką o wysokiej rozdzielczości; PSA ≤10 ng/ml, 3 rdzenie zawierające utkanie raka (rdzenie dodatnie), przy maksymalnej długości rdzenia z utkaniem raka wynoszącej 5 mm w jednym dowolnym rdzeniu lub 1-2 rdzenie dodatnie z ≥50% zajęciem jednego z nich lub gęstością PSA ≥0,15 ng/ml/cm3.
Padeliporfina jest zatrzymywana w układzie naczyniowym. Po aktywacji światłem laserowym o długości fali 753 nm padeliporfina wywołuje kaskadę zdarzeń patofizjologicznych prowadzących do powstania ogniska martwicy w ciągu kilku dni. Aktywacja wewnątrz naświetlanego układu naczyniowego guza generuje wolne rodniki tlenowe wywołując miejscowe niedotlenienie, które powoduje uwalnianie wolnych rodników azotowych. Prowadzi to do przejściowej wazodylatacji tętnic, która powoduje uwalnianie substancji o działaniu naczynioskurczowym – endoteliny-1. Szybkie zużycie wolnych rodników azotowych przez rodniki tlenowe prowadzi do powstania reaktywnej formy azotu (RNS) (np. peroksyazotynu), równolegle do skurczu tętnic. Dodatkowo uważa się, że upośledzona odkształcalność nasila agregację erytrocytów i powstawanie skrzepów krwi na styku unaczynienia tętniczego (tętnic doprowadzających krew) i mikrokrążenia guza, co prowadzi do niedrożności układu naczyniowego guza. Efekt ten jest nasilany przez indukowaną przez RNS apoptozę komórek śródbłonka i zapoczątkowanie samopowielanej martwicy komórek nowotworowych na drodze peroksydacji ich błon.
L01XE – Inhibitory kinazy białkowej
Imatinib: Imatinib Teva B.V. to 26. zarejestrowana marka imatynibu. Na rynek wprowadzono 11 marek: Glivec (Novartis; lek oryginalny), od czerwca 2013 Nibix (Adamed), od października 2013 Telux (Glenmark), od lutego 2014 Imatenil (Biofarm) i Meaxin (Krka), od marca 2014 Imatinib Teva i Imatinib Zentiva, od maja 2014 Imakrebin (Alvogen), od września 2014 Imatinib Actavis, od kwietnia 2015 Imatinib Accord (Accord Healthcare) i od października 2015 Imatinib Medac.
Nie pojawiły się jeszcze w sprzedaży: Egitinid (Egis), Imatinib Actavis Group, Imatinib Fair-Med (Fair-Med Healthcare), Imatinib Fresenius Kabi, Imatinib Generics, Imatinib Krka, Imatinib Sandoz, Imatinib Vipharm, Imatynib BioOrganics, Imatynib Genthon, Imatynib Synthon, Leuzek (Zaphyr), Nibix PP (Polfa Pabianice), Vianib (Vianex).
L01XX – Inne leki przeciwnowotworowe
Niraparib: Zejula (Tesaro) jest przeznaczony do stosowania w monoterapii podtrzymującej u dorosłych pacjentek z platynowrażliwym nawrotowym wysoko zróżnicowanym surowiczym nabłonkowym rakiem jajnika, jajowodu lub otrzewnej, u których uzyskano częściową lub pełną odpowiedź na chemioterapię pochodnymi platyny.
Niraparyb jest inhibitorem enzymów polimerazy poli(ADP-rybozy) (ang. poly-ADP-ribose polymerase, PARP) – PARP 1 i PARP 2 – które odgrywają istotną rolę w procesach naprawy DNA. W badaniach in vitro wykazano, że cytotoksyczne działanie niraparybu może zachodzić w mechanizmie hamowania aktywności enzymatycznej PARP i promocji tworzenia kompleksów DNA prowadzącym do uszkodzeń DNA, apoptozy i śmierci komórek. Nasilenie działania cytotoksycznego niraparybu obserwowano w liniach komórek nowotworowych niezależnie od zaburzeń ekspresji genów supresorowych nowotworów (BRCA 1 i BRCA 2). Wykazano też hamowanie przez niraparyb wzrostu nowotworów z mutacją BRCA 1 i BRCA 2, z mutacją BRCA typu „dzikiego” z niedoborem rekombinacji homologicznej (HR) oraz w nowotworach BRCA typu „dzikiego” bez wykrywalnego niedoboru HR.
Decyzją Komisji Europejskiej z 4 sierpnia 2010 niraparyb został oznaczony jako sierocy produkt leczniczy w podanym wskazaniu, a w okresie od 20 listopada 2017 ma zagwarantowaną 10‑letnią wyłączność rynkową.
L04/L04A – Leki hamujące układ odpornościowy;
L04AB – Inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa (TNF-α)
Adalimumab: Cyltezo (Boehringer Ingelheim) to lek biopodobny, 5. zarejestrowana marka adalimumabu. Do sprzedaży wprowadzono lek oryginalny Humira (AbbVie). Nie pojawiły się jeszcze na rynku w Polsce Amgevita, Imraldi i Solymbic (wszystkie: Amgen).
Leki są wskazane w leczeniu następujących chorób: reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (wielostawowe młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, zapalenie stawów z towarzyszącym zapaleniem przyczepów ścięgnistych), osiowa spondyloartropatia (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa [ZZSK], osiowa spondyloartropatia bez zmian radiograficznych charakterystycznych dla ZZSK), łuszczycowe zapalenie stawów, łuszczyca, łuszczyca zwyczajna (plackowata) u dzieci i młodzieży, ropne zapalenie apokrynowych gruczołów potowych (hidradenitis suppurativa, HS), choroba Leśniowskiego-Crohna (w tym u dzieci i młodzieży), wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zapalenie błony naczyniowej oka.
Adalimumab jest rekombinowanym ludzkim przeciwciałem monoklonalnym uzyskiwanym przez ekspresję w komórkach jajnika chomika chińskiego. Przeciwciało wiąże się swoiście z czynnikiem martwicy nowotworów (TNF) i neutralizuje biologiczną czynność TNF blokując jego interakcję z receptorami p55 i p75 na powierzchni komórki. Moduluje również odpowiedzi biologiczne indukowane lub regulowane przez TNF, w tym zmiany w poziomach cząsteczek adhezji międzykomórkowej odpowiadających za migrację leukocytów (ELAM-1, VCAM-1 i ICAM-1).
L04AC – Inhibitory interleukiny
Guselkumab: Tremfya (Janssen-Cilag) jest wskazany w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej łuszczycy plackowatej u osób dorosłych, którzy kwalifikują się do leczenia ogólnego.
Guselkumab jest immunoglobuliną G1 lambda (IgG1λ), w pełni ludzkim przeciwciałem monoklonalnym (mAb) skierowanym przeciwko interleukinie 23 (IL‑23), wytworzonym w komórkach jajnika chomika chińskiego (ang. Chinese Hamster Ovary, CHO) z wykorzystaniem techniki rekombinacji DNA. Guselkumab selektywnie wiąże się z interleukiną 23 z wysoką swoistością i powinowactwem. Interleukina IL-23 jest cytokiną regulacyjną, która wpływa na różnicowanie, rozprzestrzenianie i przeżycie podgrup limfocytów T (np. Th17 i Tc17) i komórek odpowiedzi nieswoistej, które są źródłem cytokin efektorowych, w tym IL-17A, IL‑17F i IL-22, będących mediatorami reakcji zapalnej. U ludzi selektywne blokowanie IL-23 prowadziło do normalizacji wytwarzania tych cytokin. U pacjentów z łuszczycą plackowatą stężenie IL-23 w skórze jest zwiększone. W modelach in vitro guselkumab hamował bioaktywność IL-23 przez blokowanie jej interakcji z receptorem IL-23 na powierzchni komórki, przerywając pośrednictwo IL-23 w szlaku sygnałowym, aktywacji i kaskadach cytokin. Guselkumab wykazuje działanie kliniczne w łuszczycy plackowatej na skutek blokowania szlaków cytokiny IL-23.
N – Układ nerwowy
N07 – Inne leki wpływające na układ nerwowy; N07B – Leki stosowane w leczeniu uzależnień; N07BC – Leki stosowane w leczeniu uzależnienia od opioidów; N07BC51 – Buprenorfina w połączeniach
Buprenorphine+naloxone: Zubsolv (Mundipharma) w 6 nowych kombinacjach dawek to 2. zarejestrowana marka leków o podanym składzie. Do sprzedaży wprowadzono Suboxone (Indivior).
Preparaty są zalecane do substytucyjnego leczenia uzależnienia od narkotyków opioidowych, w ramach leczenia farmakologicznego, społecznego i psychologicznego. Nalokson został dodany w celu zniechęcenia do używania leku dożylnie, niezgodnie z zaleceniami. Leczenie jest przeznaczone dla osób dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 15 lat, którzy wyrazili zgodę na leczenie uzależnienia.
Buprenorfina jest częściowym agonistą/antagonistą receptorów opioidowych, wiążącym się z receptorami µ (mi) i κ (kappa) w mózgu. Jej aktywność w leczeniu podtrzymującym uzależnienia od opioidów jest przypisywana wolno odwracalnemu wiązaniu z receptorami µ, co w dłuższym okresie może zminimalizować potrzebę przyjmowania narkotyków przez uzależnionych pacjentów.
Nalokson jest antagonistą receptorów opioidowych µ (mi). Podawany w standardowych dawkach doustnie lub podjęzykowo pacjentom z objawami odstawienia po odstawieniu opioidów wykazuje niewielki lub zerowy efekt farmakologiczny z powodu jego prawie całkowitego metabolizmu pierwszego przejścia. W przypadku podawania dożylnego osobom uzależnionym od opioidów nalokson obecny w preparacie daje wyraźne efekty antagonistyczne względem opioidów i powoduje wystąpienie zespołu abstynencyjnego, zniechęcając w ten sposób do nieprawidłowego stosowania produktu drogą dożylną.
R – Układ oddechowy
R03 – Leki stosowane w obturacyjnych chorobach dróg oddechowych; R03A – Leki adrenergiczne, preparaty wziewne; R03AL – Leki adrenergiczne w połączeniu z lekami antycholinergicznymi; R03AL08 – Wilanterol, bromek umeklidynium i furoinian flutykazonu
Vilanterol+umeclidinium bromide+fluticasone furoate: Trelegy Ellipta (GlaxoSmithKline) i Elebrato Ellipta (GlaxoSmithKline) są wskazane do podtrzymującego leczenia u dorosłych pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) stopnia umiarkowanego do ciężkiego, z niewystarczającą kontrolą choroby pomimo stosowania leczenia wziewnym kortykosteroidem w skojarzeniu z długo działającym β2-agonistą (w celu uzyskania skuteczności w kontrolowaniu objawów).
Furoinian flutykazonu, umeklidynium i wilanterol to skojarzenie syntetycznego wziewnego kortykosteroidu, długo działającego antagonisty receptora muskarynowego i długo działającego agonisty receptora beta2-adrenergicznego (ICS/LAMA/LABA). Po inhalacji przez usta, umeklidynium i wilanterol działając miejscowo w drogach oddechowych, w odrębnych mechanizmach, powodują rozszerzenie oskrzeli, a furoinian flutykazonu zmniejsza stan zapalny.
Inhalator Ellipta, umieszczony w zasobniku, zawiera dwa paski laminowanej folii aluminiowej z 14 lub 30 dawkami (na 14 lub 30 dni stosowania). Na jednym pasku każde zagłębienie blistra zawiera furoinian flutykazonu, na drugim pasku każde zagłębienie blistra zawiera umeklidynium (w postaci bromku) i wilanterol (w postaci trifenylooctanu). Każda dawka dostarczona zawiera 3 substancje czynne podane z 2 komór na paskach inhalatora.
V – Preparaty różne
V03/V03A – Pozostałe środki stosowane w lecznictwie; V03AB – Środki odtruwające
Naloxone: Nyxoid (Mundipharma) w nowej postaci jednodawkowego aerozolu donosowego to 3. zarejestrowana marka naloksonu. Na rynek wprowadzono Naloxonum hydrochloricum WZF (Polfa Warszawa). Nie pojawił się jeszcze w sprzedaży Nexodal (Orpha-Devel).
Nyxoid jest przeznaczony do natychmiastowego podania w ramach postępowania ratunkowego po przedawkowaniu opioidów lub w przypadku podejrzenia przedawkowania opioidów na podstawie objawów depresji ośrodka oddechowego i (lub) depresji ośrodkowego układu nerwowego. Do użycia w środowisku służby zdrowia i poza nim. Nyxoid jest przeznaczony do zastosowania u dorosłych i młodzieży w wieku od 14 lat. Użycie produktu leczniczego Nyxoid nie zastępuje opieki medycznej w stanach nagłych.
Nalokson, półsyntetyczna pochodna morfiny (N-allilo-nor-oksymorfon) jest swoistym antagonistą opioidów oddziałującym w sposób konkurencyjny na receptory opioidowe. Wykazuje bardzo wysokie powinowactwo do opioidowych miejsc receptorowych, a przez to wypiera zarówno agonistów, jak i częściowych antagonistów opioidów. Nalokson, w odróżnieniu do innych antagonistów opioidów, nie wykazuje właściwości agonistycznych ani morfinopodobnych. Gdy brak opioidów lub agonistycznego działania innych antagonistów opioidów produkt ten nie wykazuje żadnej aktywności farmakologicznej. Nie wykazano wytwarzania się tolerancji na nalokson ani też fizycznego bądź psychicznego uzależnienia. Czas trwania działania niektórych agonistów opioidów może być dłuższy niż czas działania naloksonu, dlatego wpływ agonisty opioidu może powrócić po ustąpieniu działania naloksonu. Z tego względu może być konieczne wielokrotne podawanie dawek naloksonu – jednakże taka potrzeba zależy od ilości, rodzaju i drogi podawania agonisty opioidu, z powodu którego stosowany jest nalokson.
Niektóre decyzje porejestracyjne Komisji Europejskiej:
- decyzja z 28 IX 2017 dotycząca wycofania, na wniosek posiadacza (Amgen) z 1 IX 2017, pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego stosowanego u ludzi Ristempa, zarejestrowanego 13 IV 2015 – substancja czynna: pegfilgrastim, klasa L03AA;
- decyzja z 10 XI 2017 dotycząca wycofania, na wniosek posiadacza (Pfizer) z 23 X 2017, pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego stosowanego u ludzi Prevenar, zarejestrowanego 2 II 2001 – szczepionka pneumokokowa sacharydowa skoniugowana, adsorbowana, klasa J07AL;
- decyzja z 15 XI 2017 dotycząca wycofania, na wniosek posiadacza (Omrix Biopharmaceuticals) z 2 X 2017, pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego stosowanego u ludzi Evarrest, zarejestrowanego 25 IX 2013 – substancje czynne: fibrynogen ludzki + trombina ludzka, klasa B02BC.
Opracowanie: dr n. farm. Jarosław Filipek
Kierownik Działu Informacji o Produktach
Administrator Farmaceutycznej Bazy Danych
2017-12-09
Krajowa Baza Produktów Ochrony Zdrowia (KBPOZ)
Źródła:
– klasyfikacja ATC i nomenklatura nazw substancji czynnych na podstawie opracowania WHO Collaborating Centre for Drug Statistics Methodology (“Guidelines for ATC Classification and DDD assignment 2017”, Oslo 2016; “ATC Index with DDDs 2017”, Oslo 2016), ze zmianami i uzupełnieniami mającymi zastosowanie w roku 2017 – tłumaczenie własne;
– informacje rejestracyjne: “Community register of medicinal products for human use”; “Community list of not active medicinal products for human use”;
– informacje o wprowadzeniu produktu na rynek w Polsce: dane IQVIA;
– opisy wskazań i mechanizmów działania: Charakterystyki Produktów Leczniczych;
– pozostałe opinie i komentarze: autorskie.
