EMA zaleciła rozszerzenie wskazań do stosowania dla trzech preparatów – leków zawierających baricytynib, tlenowodorotlenek sacharonu i nityzynon.
- Olumiant (baricytynib) – poszerzenie wskazań o leczenie umiarkowanego do ciężkiego atopowego zapalenia skóry u dorosłych pacjentów, u których rozważane jest wdrożenie leczenia systemowego. Olumiant został już zatwierdzony w Unii Europejskiej do leczenia czynnego reumatoidalnego zapalenia stawów o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego, choroby powodującej zapalenie stawów.
- Velphoro (tlenowodorotlenek sacharonu) – poszerzenie wskazań o kontrolę poziomu fosforu w surowicy u dzieci w wieku 2 lat lub starszych z przewlekłą chorobą nerek (CDK) w stadium 4-5 lub z CDK poddawanych dializie. Pacjenci z ciężką chorobą nerek nie mogą usuwać fosforanów z organizmu. Prowadzi to do hiperfosfatemii (wysokiego poziomu fosforanów we krwi), która w dłuższej perspektywie może powodować powikłania, takie jak choroby serca i kości. Substancja czynna preparatu Velphoro, tlenowodorotlenek sacharonu, będąca mieszaniną oksywodorotlenku żelaza (III), sacharozy i skrobi, jest środkiem wiążącym fosforany. Żelazo zawarte w leku Velphoro przyjmowane z posiłkami wiąże się z fosforanami znajdującymi się w pożywieniu w jelitach, zapobiegając ich wchłanianiu do organizmu i pomagając w obniżeniu poziomu fosforanów we krwi.
- Orfadin (nityzynon) – poszerzenie wskazań o leczenie alkaptonurii u dorosłych pacjentów. To rzadkie zaburzenie dotyka jednej na 250 000 do 1 miliona osób i występuje częściej na niektórych obszarach Słowacji. Jest zaburzeniem metabolicznym. U osób z alkaptonurią zwykle rozwija się zapalenie stawów, szczególnie kręgosłupa i dużych stawów. 50 procent pacjentów wymaga przynajmniej jednej endoprotezoplastyki stawu do 55 roku życia. Osoby dotknięte chorobą mogą również cierpieć na choroby serca i kamienie nerkowe. Obecnie nie ma zatwierdzonych leków na alkaptonurię, a możliwości leczenia są ograniczone do leczenia następstw choroby w momencie jej wystąpienia.
Źródło:
EMA