03.2009 – „Muzeum Wielkopolskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej w Poznaniu.”
Wreszcie w 1975 roku wszczęto pierwsze kroki zmierzające do utworzenia Muzeum Farmacji w naszym mieście. W sprawę organizacji Muzeum zaangażowało się wielu ludzi, a wśród nich zwłaszcza znany historyk farmacji prof. Witold W. Głowacki. Starania te zaowocowały, po kilku latach, przyznaniem przez władze miejskie niewielkiego, 50-metrowego lokalu na Starym Rynku 41.
Po przeprowadzeniu niezbędnych prac adaptacyjnych, 30 czerwca 1989 roku dokonano otwarcia Muzeum.

Funkcję kustosza powierzono wówczas dr Janowi Majewskiemu. Nieliczne początkowo eksponaty pochodziły z darowizn farmaceutów i ich rodzin. W utworzenie Muzeum zaangażowany był również ówczesny dyrektor PZF CEFARM mgr Edmund Drybański. Dzięki niemu Muzeum uzyskało komplet mebli stanowiących wyposażenie izby dyspensacyjno-recepturowej apteki w Miłosławiu, należącej dawniej do aptekarza Stefana Laskowskiego.
Wszelkie koszta związne z utworzeniem i utrzymaniem Muzeum przyjęło na siebie PZF CEFARM. W 1992 roku CEFARM całość zbiorów przekazał zreaktywowanej po latach Wielkopolskiej Okręgowej Izbie Aptekarskiej, która do dziś finansuje działalność Muzeum. Kolejnym kustoszem została wówczas mgr Marcela Namysł, która pozostawała na tym stanowisku do 1999 roku. Krótko po objęciu funkcji kustosza przez mgr Marcelę Namysł zmieniła się siedziba Muzeum, które zostało przeniesione do nowego lokalu przy al. Marcinkowskiego 11.
Nowe, znacznie większe pomieszczenie (ponad 150 m2) wymagało znacznych nakładów, aby przystosować je do celów ekspozycyjnych. Ogromne zaangażowanie w adaptację i wyposażenie nowej siedziby Muzeum wykazała wówczas mgr Irena Matuszewska, pełniąca funkcję Prezesa Wielkopolskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej.
Szczególnego wymiaru nabiera to w zestawieniu z faktem, że wówczas Izba nie posiadała jeszcze własnego lokalu.
Nowa siedziba Muzeum pozwoliła na wyeksponowanie posiadanych zasobów w bardziej atrakcyjnej formie.





Do 2003 roku odbywały się tu posiedzenia Rady Okręgowej Izby Aptekarskiej. Również tu odbywają się zabrania Sekcji Historii Farmacji PTFarm. W kwietniu 2000 roku zainaugurowano tu Ogólnopolską Konferencję Dziekanów Wydziałów Farmaceutycznych.


Fakt ten ma być utrwalony pamiątkową tablicą poświęconą Profesorowi, a wykonania jej podjął się wspominany już wcześniej mgr Jan Harasimowicz.
Z roku na rok wzrasta ilość eksponatów zgromadzonych przez nasze Muzeum oraz stan zbioru bibliotecznego.
W końcu ubiegłego roku (2008) ilość eksponatów przekroczyła 1300. Udało się w naszym Muzeum zgromadzić sporą kolekcję naczyń aptecznych (drewnianych, kamionkowych, majolikowych, porcelitowych, porcelanowych i szklanych). Pochodzą one z okresu od końca XVII wieku do przełomu XIX i XX wieku. Posiadamy też sporo utensyliów aptecznych oraz urządzeń takich jak destylarki, prasy, tabletkarki oraz perkolatory.
Uzbierała się też spora ilość opakowań aptecznych leków gotowych i recepturowych. Wśród tych ostatnich uwagę zwraca tekturowe pudełko z apteki w Głogowie z datą 7.VI.1890 roku oraz opakowanie z apteki pod Gwiazdą z niegdyś polskiego Stryja w dawnym województwie lwowskim.

Zbiory Muzeum udostępniane są zarówno indywidualnie, jak i dla grup zorganizowanych. Rozrzut wieku zwiedzających jest ogromny. Z jednej strony są to seniorzy z Uniwersytetu Trzeciego Wieku, a z drugiej trafiają tu również grupy przedszkolaków. W ramach nauczania historii farmacji odbywają tu zajęcia studenci z Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Medycznego oraz słuchacze średnich szkół farmacutycznych z Poznania i innych ośrodków. Co roku w niedziele, kiedy odbywa się Święto Aptekarza, Muzeum udostępnia swe zbiory wszystkim zainteresowanym.
Serdecznie zapraszam do odwiedzania poznańskiego Muzeum Farmacji.